Carita Wawacan Panji Wulung
Kacaturkeun nagara Sokadana, anu kaceluk réa ketan réa keton, sugih dunya taya kakurang, sarta rajana sabar adil palamarta. Ngaran rajana Déwakéswari. Anjeunna kacida miasihna ka Tunjungsari nu keur kakandungan, selir nu asalna ti Balangbangan.
Ku hal éta, praméswari langkung-langkung ijidna ka éta selir, sarta sakongkol jeung Ajar Guna Wisésa pikeun ngusir Tunjungsari ti karaton. Ajar nyaurkeun ka Raja yén selir téh geus ngalampahkeun jinah jeung salah saurang pangiringna nu ngaranna Panolih. Puguh baé Raja téh bendu sarta maréntahkeun sangkan Tunjungsari katut Panolih dihukum pati. Anjeunna miwarang Patih Lembu Jayéng Pati pikeun nelasan Tunjungsari. Tapi patih teu tégaeun pikeun nelasan Tunjungsari. Batan dipaéhan mah, Tunjungsari téh kalah tuluy disingkurkeun ka hiji lembur, sarta nitah Panolih sangkan indit jauh kaluar ti wewengkon Sokadana. Patih mulang deui ka nagara bari mawa daun ceuli nu dikeureut ku manéhna tina mayit tahanan dipanjara keur bukti. Raja percayaeun yén éta téh ceuli Tunjungsari sarta yakin selirna geus ditelasan.
Tunjungsari ngalahirkeun budak lalaki anu dingaranan Panji Wulung. Raja mah teu apaleun, tapi Patih kacida nyaaheunana ka éta putra raja. Sanggeus gedé éta budak dididik kana kakuatan ku cara ngangkat timah jeung beusi anu saban poé beuratna ditambah. Lian ti éta didik kasopanan jeung kawani, sarta disina ulah percaya kana kakuatan gaib ti Ajar atawa kana hal anu teu asup akal. Umur 14 taun, Panji Wulung dititah ngumbara dibarengan ku dua pangiringna anu ngaran Janggala jeung Janggali.
Dina lalampahanana Panji Wulung bisa ngéléhkeun sato galak jeung bégal. Ti dinya Panji Wulung milari Ajar Guna Wisésa. Naon-naon anu diajarkeun ku Guna Wisésa téh ku Panji Wulung dianggap bohong. Waktu dititah sina ngabuktikeun kasaktianana, ajar Guna Wisésa kalah malik ambek sarta malédog Panji Wulung ku batu. Panji Wulung asa dihina sarta newek ajar ku balati nepi ka maotna.
Panji Wulung jeung pangiringna tuluy ka laut rék néangan kapal pikeun ngumbara. Di perjalanan Janggala jeung Janggali nepikeun rusiah saha saenyana Panji Wulung. Panji Wulung manggihan kapal ti Patani nu rék balayar ka Keling. Di kapal manéhna tepung jeung Daéng Bramani ti Bugis nepi ka nyobatna, malah kungsi sataun babarengan di Patani.
Ku hal éta, praméswari langkung-langkung ijidna ka éta selir, sarta sakongkol jeung Ajar Guna Wisésa pikeun ngusir Tunjungsari ti karaton. Ajar nyaurkeun ka Raja yén selir téh geus ngalampahkeun jinah jeung salah saurang pangiringna nu ngaranna Panolih. Puguh baé Raja téh bendu sarta maréntahkeun sangkan Tunjungsari katut Panolih dihukum pati. Anjeunna miwarang Patih Lembu Jayéng Pati pikeun nelasan Tunjungsari. Tapi patih teu tégaeun pikeun nelasan Tunjungsari. Batan dipaéhan mah, Tunjungsari téh kalah tuluy disingkurkeun ka hiji lembur, sarta nitah Panolih sangkan indit jauh kaluar ti wewengkon Sokadana. Patih mulang deui ka nagara bari mawa daun ceuli nu dikeureut ku manéhna tina mayit tahanan dipanjara keur bukti. Raja percayaeun yén éta téh ceuli Tunjungsari sarta yakin selirna geus ditelasan.
Tunjungsari ngalahirkeun budak lalaki anu dingaranan Panji Wulung. Raja mah teu apaleun, tapi Patih kacida nyaaheunana ka éta putra raja. Sanggeus gedé éta budak dididik kana kakuatan ku cara ngangkat timah jeung beusi anu saban poé beuratna ditambah. Lian ti éta didik kasopanan jeung kawani, sarta disina ulah percaya kana kakuatan gaib ti Ajar atawa kana hal anu teu asup akal. Umur 14 taun, Panji Wulung dititah ngumbara dibarengan ku dua pangiringna anu ngaran Janggala jeung Janggali.
Dina lalampahanana Panji Wulung bisa ngéléhkeun sato galak jeung bégal. Ti dinya Panji Wulung milari Ajar Guna Wisésa. Naon-naon anu diajarkeun ku Guna Wisésa téh ku Panji Wulung dianggap bohong. Waktu dititah sina ngabuktikeun kasaktianana, ajar Guna Wisésa kalah malik ambek sarta malédog Panji Wulung ku batu. Panji Wulung asa dihina sarta newek ajar ku balati nepi ka maotna.
Panji Wulung jeung pangiringna tuluy ka laut rék néangan kapal pikeun ngumbara. Di perjalanan Janggala jeung Janggali nepikeun rusiah saha saenyana Panji Wulung. Panji Wulung manggihan kapal ti Patani nu rék balayar ka Keling. Di kapal manéhna tepung jeung Daéng Bramani ti Bugis nepi ka nyobatna, malah kungsi sataun babarengan di Patani.
Ti dinya Panjiwulung, Bramani, Janggala, jeung Janggali balayar ka Cempa sarta mukim bari tatanén di tempat anu nyingkur. Sataun ti harita, Panji Wulung bubujeng ka leuweung dibarengan ku tilu sobatna. Teu ku hanteu di leuweung maranéhna tepung jeung jalma goréng rupa tunggang gajah bari nyulik putri. Panji Wulung nyalametkeun éta putri sarta nelasan nu nyulikna. éta putri nerangkeun asal-usulna. Horéng anjeunna téh putri ti Nagara Cempa, jenenganana Andayaningrat anu diculik ku Mantri Panglima, nyaéta tukang miara gajah ramana. Waktu ramana teu aya di karaton lantaran bubujeng ka leuweung, éta sarati ti Bangali téh hianat ka raja bari nyulik putri.
Panji Wulung jeung Andayaningrat silih pikacinta. Maranéhna tuluy baralik ka lembur. Patani nu di lembur nepikeun béja yén raja geus ngémbarkeun saha-saha anu bisa manggihan putrina sarta dipulangkeun ka karaton bakal nampa hadiah satengah tina wewengkon nagara Cempa. Sanajan patani ngusulkeun sangkan putri téh gancang dipulangkeun ka karaton, tapi Panji Wulung bingbang.
Kacaturkeun di nagara Cempa, raja kacida susahna. Keur kitu jol Andakasura sarta ngaku-ngaku geus maéhan Mantri Panglima jeung gajahna, sok padahal manéhna ukur manggihan bangkéna di leuweung. Putri mah cenah can kapanggih. Ari Panji Wulung tetep can teteg haté pikeun mulangkeun putri ka karaton. Manéhna nulis surat ka raja Cempa anu dijajapkeun ku Bramani, nerangkeun yén putri geus salamet. Raja puguh baé bungah. Anjeunna sasayagian pikeun mapagkeun Panji Wulung jeung putrina. Ari Andakasura tuluy dibui lantaran kapanggih bohongna.
Aleutan nu rék mapag putri nepi ka lemburna Panji Wulung. Patih Cempa nyanggakeun surat ti raja keur Panji Wulung. Rombongan ti Cempa téh tuluy marulang deui ka karajaan bari ngiringkeun Panji Wulung jeung putri Andayaningrat. Sanepina ka karajaan putri ditepangkeun deui jeung sepuhna. Panji Wulung dijenengkeun pangéran sarta dibéré jujuluk Déwa Kusumah. Kitu deui Bramani, dibéré jujuluk Urawan. Waktu raja rék nibanan hukum pati ka Andakasura dihalang-halang ku Panji Wulung sarta ménta Andakasura dibébaskeun.
Andakasura kabur ti Cempa sarta anjog ka Karajaan Gilingwesi. Raja Gilingwesi dipapanas sangkan nyerang nagara Cempa pikeun ngarebut sarta ngawin putri Andayaningrat nu kasohor geulis kawanti-wanti. Waktu Patih Gilingwesi ngawawadian sangkan raja ulah ngalajur napsu sarta ngabolaykeun niatna ngajorag nagara Cempa, éta patih ku raja kalah ditelasan. Pasukan Gilingwesi miang sarta hasil ngarebut palabuan.
Raja Cempa ngutus Panji Wulung pikeun nyanghareupan pasukan Gilingwesi. Panji Wulung jengkar ti karajaan jeung pasukanana bari dijajap ku Andayaningrat nu manghariwangkeun. Perang rongkah antara pasukan Gilingwesi jeung pasukan Panji Wulung lumangsung di basisir. Dina éta pangperangan, salah saurang prajurit Gilingwesi nepikeun niatna hayang males pati ka raja Gilingwesi anu geus maténi pamanna, Patih Gilingwesi, nepi ka malik merangan pasukan ti nagarana sorangan. Perang ahirna lekasan kalawan kaunggulan ti pihak Panji Wulung. Sésa pasukan Gilingwesi digiring ka karaton Cempa.
Panji Wulung unjukan ka raja Cempa, yén aya di antara prajurit Gilingwesi anu baruntak ka rajana, sarta ngusulkeun sangkan Sudarma dijenengkeun raja Gilingwesi. Tapi raja nyaur yén hadéna Sudarma téh dijenengkeun Patih Cempa baé, sarta ngajenengkeun Bramani jadi raja di Gilingwesi. Peutingna diayakeun pésta sarta Panji Wulung jeung Andayaningrat teu weléh suka ati sosonoan. Isukna Sudarma diistrénan jadi Patih Gilingwesi sarta dibéré jujuluk Suraludira. Ti dinya Suraludira ngulik bagbagan élmu kanagaraan, tur sanggeus dianggap cukup manéhna mulang deui ka Gilingwesi.
Nagara Cempa leuwih maju. Patani jeung istrina anu kungsi dicicingan ku Panji Wulung diondang ka karaton. Dina jero haténa Panji Wulung ogé teu weléh inget ka bapa kukutna, Patih Sokadana. Ti dinya Panji Wulung ngutus Janggala jeung Janggali nepikeun surat sarta ngabéjaan Patih Sokadana yén manéhna geus jadi putra mahkota di Cempa. Panji Wulung ogé ngulem Patih Sokadana sangkan nganjang ka Cempa.
Kacaturkeun di Sokadana. Patih Sokadana jeung istrina ogé teu weléh ingeteun ka Panji Wulung. Majar aya béja yén Panji Wulung geus jadi putra mahkota. Ku kabeneran jol Janggala jeung Janggali mawa surat jeung rupa-rupa hadiah ti Panji Wulung. Barang maca surat, Patih Sokadana, istrina, jeung Tunjungsari pohara kagagasna. Janggala jeung Janggali ogé teu weléh-weléh nyaritakeun kaayaan jeung kajugalaan Panji Wulung di Cempa.
Waktu Janggala jeung Janggali rék mulang deui ka Cempa, Patih Sokadana nulis surat keur ditepikeun ka Panji Wulung. Dina suratna patih nyaritakeun sakabéh rusiah kahirupan Panji Wulung sarta méré piwulang sangkan Panji Wulung ulah sombong, nyaah ka pamajikan, jeung bisa nahan hawa napsu. Dicaritakeun ogé perkara putra patih anu jenenganana Panji Pamekas nu kacida dipikanyaahna jeung dijenengkeun putra mahkota ku Raja Sokadana lantaran raja kaparengkeun teu boga rundayan.
Barang surat nepi jeung kabaca ku Panji Wulung, kacida ngangres jeung kagagasna éta putra mahkota Cempa téh. Panji Wulung nyaluyuan Panji Pamékas jadi putra mahkota di Sokadana keur mulang tarima kana kahadéan Patih Sokadana. Teu lila ti harita Raja Cempa gering parna. Raja nepikeun wasiat yén Panji Wulung nu kudu ngaganti dirina jadi raja jeung sakabéh pangiringna kudu tumut. Sabada masrahkeun cingcin karajaan, raja tilar dunya, sarta sakabéh pangeusi Cempa ngarasa sungkawa.
Panji Wulung ngirim surat ka Patih Sokadana, ngabéjaan pupusna raja Cempa sarta manéhna anu dijenengkeun jadi raja. Kacida bungahna Patih Sokadana barang nampa éta béja téh, malah manéhna aya niat rék nganjang ka nagara Cempa bareng jeung istrina katut Tunjungsari. Panji Wulung ogé teu kira-kira bungahna barang ngadéngé éta rencana, Panji Wulung badami jeung pamajikanana pikeun sasayagaan mapagkeun urang Sokadana.
Kacaturkeun di Sokadana, raja nu tos sepuh ngersakeun bubujeng. Di sasaungan raja ngobrol jeung patih nepikeun niatna hayang masrahkeun karajaan Sokadana ka Pamekas. Raja ogé nepikeun rasa kaduhungna geus nibankeun hukuman pati ka Tunjungsari, selirna téa. Teu ku hanteu deuih raja kungsi ningali aya awéwé di Sokadana anu rupana bet sarimbag jeung Tunjungsari.
Ku Patih Sokadana dijelaskeun yén saenyana manéhna geus ngabohong lantaran teu tulus maténi Tunjungsari. Dicaritakeun ogé talajak praméswari nu teu satia, nepi ka antukna timbul niat dina pikiranana hayang ngahukum praméswari. Tapi éta niatna téh dihalang-halang ku patih.
Raja Cempa ngutus Panji Wulung pikeun nyanghareupan pasukan Gilingwesi. Panji Wulung jengkar ti karajaan jeung pasukanana bari dijajap ku Andayaningrat nu manghariwangkeun. Perang rongkah antara pasukan Gilingwesi jeung pasukan Panji Wulung lumangsung di basisir. Dina éta pangperangan, salah saurang prajurit Gilingwesi nepikeun niatna hayang males pati ka raja Gilingwesi anu geus maténi pamanna, Patih Gilingwesi, nepi ka malik merangan pasukan ti nagarana sorangan. Perang ahirna lekasan kalawan kaunggulan ti pihak Panji Wulung. Sésa pasukan Gilingwesi digiring ka karaton Cempa.
Panji Wulung unjukan ka raja Cempa, yén aya di antara prajurit Gilingwesi anu baruntak ka rajana, sarta ngusulkeun sangkan Sudarma dijenengkeun raja Gilingwesi. Tapi raja nyaur yén hadéna Sudarma téh dijenengkeun Patih Cempa baé, sarta ngajenengkeun Bramani jadi raja di Gilingwesi. Peutingna diayakeun pésta sarta Panji Wulung jeung Andayaningrat teu weléh suka ati sosonoan. Isukna Sudarma diistrénan jadi Patih Gilingwesi sarta dibéré jujuluk Suraludira. Ti dinya Suraludira ngulik bagbagan élmu kanagaraan, tur sanggeus dianggap cukup manéhna mulang deui ka Gilingwesi.
Nagara Cempa leuwih maju. Patani jeung istrina anu kungsi dicicingan ku Panji Wulung diondang ka karaton. Dina jero haténa Panji Wulung ogé teu weléh inget ka bapa kukutna, Patih Sokadana. Ti dinya Panji Wulung ngutus Janggala jeung Janggali nepikeun surat sarta ngabéjaan Patih Sokadana yén manéhna geus jadi putra mahkota di Cempa. Panji Wulung ogé ngulem Patih Sokadana sangkan nganjang ka Cempa.
Kacaturkeun di Sokadana. Patih Sokadana jeung istrina ogé teu weléh ingeteun ka Panji Wulung. Majar aya béja yén Panji Wulung geus jadi putra mahkota. Ku kabeneran jol Janggala jeung Janggali mawa surat jeung rupa-rupa hadiah ti Panji Wulung. Barang maca surat, Patih Sokadana, istrina, jeung Tunjungsari pohara kagagasna. Janggala jeung Janggali ogé teu weléh-weléh nyaritakeun kaayaan jeung kajugalaan Panji Wulung di Cempa.
Waktu Janggala jeung Janggali rék mulang deui ka Cempa, Patih Sokadana nulis surat keur ditepikeun ka Panji Wulung. Dina suratna patih nyaritakeun sakabéh rusiah kahirupan Panji Wulung sarta méré piwulang sangkan Panji Wulung ulah sombong, nyaah ka pamajikan, jeung bisa nahan hawa napsu. Dicaritakeun ogé perkara putra patih anu jenenganana Panji Pamekas nu kacida dipikanyaahna jeung dijenengkeun putra mahkota ku Raja Sokadana lantaran raja kaparengkeun teu boga rundayan.
Barang surat nepi jeung kabaca ku Panji Wulung, kacida ngangres jeung kagagasna éta putra mahkota Cempa téh. Panji Wulung nyaluyuan Panji Pamékas jadi putra mahkota di Sokadana keur mulang tarima kana kahadéan Patih Sokadana. Teu lila ti harita Raja Cempa gering parna. Raja nepikeun wasiat yén Panji Wulung nu kudu ngaganti dirina jadi raja jeung sakabéh pangiringna kudu tumut. Sabada masrahkeun cingcin karajaan, raja tilar dunya, sarta sakabéh pangeusi Cempa ngarasa sungkawa.
Panji Wulung ngirim surat ka Patih Sokadana, ngabéjaan pupusna raja Cempa sarta manéhna anu dijenengkeun jadi raja. Kacida bungahna Patih Sokadana barang nampa éta béja téh, malah manéhna aya niat rék nganjang ka nagara Cempa bareng jeung istrina katut Tunjungsari. Panji Wulung ogé teu kira-kira bungahna barang ngadéngé éta rencana, Panji Wulung badami jeung pamajikanana pikeun sasayagaan mapagkeun urang Sokadana.
Kacaturkeun di Sokadana, raja nu tos sepuh ngersakeun bubujeng. Di sasaungan raja ngobrol jeung patih nepikeun niatna hayang masrahkeun karajaan Sokadana ka Pamekas. Raja ogé nepikeun rasa kaduhungna geus nibankeun hukuman pati ka Tunjungsari, selirna téa. Teu ku hanteu deuih raja kungsi ningali aya awéwé di Sokadana anu rupana bet sarimbag jeung Tunjungsari.
Ku Patih Sokadana dijelaskeun yén saenyana manéhna geus ngabohong lantaran teu tulus maténi Tunjungsari. Dicaritakeun ogé talajak praméswari nu teu satia, nepi ka antukna timbul niat dina pikiranana hayang ngahukum praméswari. Tapi éta niatna téh dihalang-halang ku patih.
Béja yén raja bendu téh karaos ku praméswari. Manéhna mapatkeun jampé asihan sangkan raja malik asih, tapi kabéh gé teu matih. Teu lila ti harita Raja ngajenengkeun Nyi Tunjungsari jadi pawarang ngaganti ratu nu ti heula, sarta dibéré jujuluk Sekarkencana. Ahirna Raja Déwakéswari jeung Sekarkancana hirup rukun sauyunan bari kebek ku kabagjaan.
Tapi raja jeung pawarang téh teu weléh inget ka putrana: Panji Wulung. Raja tuluy ngutus Patih Sokadana jeung istrina pikeun nemonan Panji Wulung di nagara Cempa. Kocapkeun patih jeung istrina balayar ka Cempa sarta sanepina di Cempa dipapagkeun ku kabungahan jeung kahormatan. Patih Sokadana nepikeun surat ti raja anu boga niat hayang ngondang Panji Wulung ka Sokadana. éta pangulem téh diéstokeun pisan ku Panji Wulung.
Kocapkeun Panji Wulung geus sayaga rék miang ka Sokadana bareng jeung Patih Sokadana katut istrina nu rék marulang deui ka nagarana. Teu kacatur di jalanna Panji Wulung nepi ka Sokadana sarta dipapagkeun ku kabungahan jeung kahormatan ku Pamekas. Sanepina ka karaton Panji Wulung ditepungkeun jeung indung bapana anu kacida ngarep-ngarepna dina suasana anu matak pikasediheun. Salila di Sokadana Panji Wulung ogé nyaksian dipasrahkeunana karajaan Sokadana ka Pamékas nu ngaganti raja sepuh. Panji Pamitran, anu masih alona Nyi Tunjungsari dijungjung lungguh jadi patih. Pésta diayakeun kacida raména pikeun ngareuah-reuah diangkatna raja anyar.
Panji Wulung ngabingbing Pamekas anu meunang jujuluk Déwabrata ngeunaan soal-soal kanagaraan. Sokadana beuki ma’mur. Raja sepuh nu geus marén tuluy ngabagi-bagi harta warisan. Nepi ka ahirna Panji Wulung kudu mulang deui ka Cempa. Sanggeus amitan ka ibu ramana bari beurat pukah pisah rombongan Panji Wulung mulang deui ka Cempa maké kapal.
Kacaturkeun di Cempa. Barang ngadéngé Raja Cempa euweuh di nagarana, Andakasura ngagoda Patih Cempa pikeun ngalawan rajana nu keur euweuh kalawan alesan pinasti para mantri jeung pangagung séjénna di Cempa bakal diganti ku bondoroyot Panji Wulung ti Sokadana. Tapi Patih teu galideur. Andakasura teu béak akal, barang aya pamajikan patih nganjang ka imahna, digoda deui sangkan carogéna ngabaruntak ka Panji Wulung. Ahirna Patih teu burung kagoda sarta sailon jeung Andakasura
Tapi raja jeung pawarang téh teu weléh inget ka putrana: Panji Wulung. Raja tuluy ngutus Patih Sokadana jeung istrina pikeun nemonan Panji Wulung di nagara Cempa. Kocapkeun patih jeung istrina balayar ka Cempa sarta sanepina di Cempa dipapagkeun ku kabungahan jeung kahormatan. Patih Sokadana nepikeun surat ti raja anu boga niat hayang ngondang Panji Wulung ka Sokadana. éta pangulem téh diéstokeun pisan ku Panji Wulung.
Kocapkeun Panji Wulung geus sayaga rék miang ka Sokadana bareng jeung Patih Sokadana katut istrina nu rék marulang deui ka nagarana. Teu kacatur di jalanna Panji Wulung nepi ka Sokadana sarta dipapagkeun ku kabungahan jeung kahormatan ku Pamekas. Sanepina ka karaton Panji Wulung ditepungkeun jeung indung bapana anu kacida ngarep-ngarepna dina suasana anu matak pikasediheun. Salila di Sokadana Panji Wulung ogé nyaksian dipasrahkeunana karajaan Sokadana ka Pamékas nu ngaganti raja sepuh. Panji Pamitran, anu masih alona Nyi Tunjungsari dijungjung lungguh jadi patih. Pésta diayakeun kacida raména pikeun ngareuah-reuah diangkatna raja anyar.
Panji Wulung ngabingbing Pamekas anu meunang jujuluk Déwabrata ngeunaan soal-soal kanagaraan. Sokadana beuki ma’mur. Raja sepuh nu geus marén tuluy ngabagi-bagi harta warisan. Nepi ka ahirna Panji Wulung kudu mulang deui ka Cempa. Sanggeus amitan ka ibu ramana bari beurat pukah pisah rombongan Panji Wulung mulang deui ka Cempa maké kapal.
Kacaturkeun di Cempa. Barang ngadéngé Raja Cempa euweuh di nagarana, Andakasura ngagoda Patih Cempa pikeun ngalawan rajana nu keur euweuh kalawan alesan pinasti para mantri jeung pangagung séjénna di Cempa bakal diganti ku bondoroyot Panji Wulung ti Sokadana. Tapi Patih teu galideur. Andakasura teu béak akal, barang aya pamajikan patih nganjang ka imahna, digoda deui sangkan carogéna ngabaruntak ka Panji Wulung. Ahirna Patih teu burung kagoda sarta sailon jeung Andakasura
keur ngalawan Panji Wulung. Ngan Martadiguna baé, ponggawa anu satia, jeung putrana, Katibaya, nu henteu biluk téh. Duanana diasupkeun ka panjara ku Andakasura.
Pasukan Cempa anu ngabaruntak ngajugjug ka Palabuan keur mapalangan Panji Wulung. Patih Cempa ngajungjung lungguh dirina jadi Raja Cempa, jujulukna Déwasaksi. Ari patihna, Sudirapati. Sedengkeun Andakasura jadi pingpinan panglima perang. Teu lila jol surat anu ngiberan yén Panji Wulung bakal mulang.
Sanggeus nepi ka basisir, rombongan kapal Panji Wulung diserang ku témbakan mariem. Rombongan kacida kagétna sarta baralik deui ka tengah laut. Teu lila datang Jayaperbangsa, ngalolos ti Cempa sarta bébéja ka Panji Wulung yén Patih geus baruntak. Dicaritakeun ti awal nepi ka ahir kumaha kajadianana. Waktu pasukan Panji Wulung rék malik nyerang, datang balabantuan ti raja Gilingwesi. Der perang campuh di laut jeung di basisir, nepi ka ahirna pasukan Panji Wulung nu dibantuan ku pasukan ti Gilingwesi hasil numpes babaruntakan di Cempa. Tapi patih nu baruntak jeung Andakasura ngalolos.
Ratu Cempa, Andayaningrat, kacida sedihna nguping éta kajadian. Sabada nepi ka daratan, ratu bendu ka para ponggawa Cempa nu teu saratia sarta ngabaruntak ka rajana. Raja Gilingwesi ogé teu kurang-kurang murkana. Niatna ponggawa nu milu baruntak téh kudu dihukum pati. Tapi éta niat téh dipapalangan ku Panji Wulung, sarta mantri-ponggawa nu baruntak téh dibéré pangampura.Rombongan raja Panji Wulung mulang deui ka karaton, tapi kaayaan geus burakrakan. Kabéh diranjah ku Patih, kari emas inten nu disumputkeun. Raja Gilingwesi teu dihaturan mulang deui, tapi sina tetep heula di Cempa. Raja tuluy ngangkat patih anyar, nyatana Urawan, keur ngaganti patih ti heula nu ngaraman. Jujulukna Surengjurit.
Sabada sabulan aya di Cempa, Raja Gilingwesi nu ayeuna dijungjung lungguh jadi Patih di Cempa amitan. Ku Panji Wulung dijamu heula ku pésta, sarta Raja Gilingwesi dipaparinan rupa-rupa hadiah, minangka males budi keur jasa-jasana.Patih Cempa nu baruntak jeung Andakasura hirup sangsara di leuweung. Patih ngarumasakeun salah geus kagoda pikeun ngalawan raja, sarta nyimpen katugenah ka pamajikanana jeung ka Andakasura. Teu ku hanteu hiji poé maranéhna katéwak ku urang lembur sarta dijagragkeun ka karaton. Patih anyar nyérénkeun éta karaman sangkan ditibanan hukuman ku Panji Wulung. Raja jeung ratu maréntahkeun sangkan patih nu baruntak jeung Andakasura dibawa ka pangadilan.
Patih mah dibéré tobat, tapi Andakasura ditibanan hukuman pati. Andakasura beungeutna ditutupan ku kaén bodas, tuluy digantung. Ti harita Nagri Cempa beuki ma’mur loh jinawi.
Pasukan Cempa anu ngabaruntak ngajugjug ka Palabuan keur mapalangan Panji Wulung. Patih Cempa ngajungjung lungguh dirina jadi Raja Cempa, jujulukna Déwasaksi. Ari patihna, Sudirapati. Sedengkeun Andakasura jadi pingpinan panglima perang. Teu lila jol surat anu ngiberan yén Panji Wulung bakal mulang.
Sanggeus nepi ka basisir, rombongan kapal Panji Wulung diserang ku témbakan mariem. Rombongan kacida kagétna sarta baralik deui ka tengah laut. Teu lila datang Jayaperbangsa, ngalolos ti Cempa sarta bébéja ka Panji Wulung yén Patih geus baruntak. Dicaritakeun ti awal nepi ka ahir kumaha kajadianana. Waktu pasukan Panji Wulung rék malik nyerang, datang balabantuan ti raja Gilingwesi. Der perang campuh di laut jeung di basisir, nepi ka ahirna pasukan Panji Wulung nu dibantuan ku pasukan ti Gilingwesi hasil numpes babaruntakan di Cempa. Tapi patih nu baruntak jeung Andakasura ngalolos.
Ratu Cempa, Andayaningrat, kacida sedihna nguping éta kajadian. Sabada nepi ka daratan, ratu bendu ka para ponggawa Cempa nu teu saratia sarta ngabaruntak ka rajana. Raja Gilingwesi ogé teu kurang-kurang murkana. Niatna ponggawa nu milu baruntak téh kudu dihukum pati. Tapi éta niat téh dipapalangan ku Panji Wulung, sarta mantri-ponggawa nu baruntak téh dibéré pangampura.Rombongan raja Panji Wulung mulang deui ka karaton, tapi kaayaan geus burakrakan. Kabéh diranjah ku Patih, kari emas inten nu disumputkeun. Raja Gilingwesi teu dihaturan mulang deui, tapi sina tetep heula di Cempa. Raja tuluy ngangkat patih anyar, nyatana Urawan, keur ngaganti patih ti heula nu ngaraman. Jujulukna Surengjurit.
Sabada sabulan aya di Cempa, Raja Gilingwesi nu ayeuna dijungjung lungguh jadi Patih di Cempa amitan. Ku Panji Wulung dijamu heula ku pésta, sarta Raja Gilingwesi dipaparinan rupa-rupa hadiah, minangka males budi keur jasa-jasana.Patih Cempa nu baruntak jeung Andakasura hirup sangsara di leuweung. Patih ngarumasakeun salah geus kagoda pikeun ngalawan raja, sarta nyimpen katugenah ka pamajikanana jeung ka Andakasura. Teu ku hanteu hiji poé maranéhna katéwak ku urang lembur sarta dijagragkeun ka karaton. Patih anyar nyérénkeun éta karaman sangkan ditibanan hukuman ku Panji Wulung. Raja jeung ratu maréntahkeun sangkan patih nu baruntak jeung Andakasura dibawa ka pangadilan.
Patih mah dibéré tobat, tapi Andakasura ditibanan hukuman pati. Andakasura beungeutna ditutupan ku kaén bodas, tuluy digantung. Ti harita Nagri Cempa beuki ma’mur loh jinawi.
